Η Εργοθεραπεία είναι η εξιδικευμένη θεραπεία που έχει σαν στόχο να βοηθήσει το παιδί να αναπτύξει να διατηρήσει ή και να βελτιώσει ικανότητες απαραίτητες για να συμμετέχει σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής του. Είναι η θεραπεία που ασχολείται με την προαγωγή της υγείας και ευεξίας μέσω του «έργου» δηλαδή κάθε δραστηριότητας στην οποία εμπλέκεται το παιδί. Η βασική αρχή στηρίζεται στο ότι το έργο είναι σκόπιμη δραστηριότητα που έχει επιλεγεί με συγκεκριμένο στόχο και έχει θεραπευτική αξία.
Η εργοθεραπεία εφαρμόζεται σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο ανάλογα με τις εξατομικευμένες ανάγκες του θεραπευόμενου καθώς χρησιμοποιεί αισθητικοκινητικές και γνωστικές δραστηριότητες για να παρέμβει στις δυσκολίες του παιδιού και εξειδικευμένες για το κάθε άτομο προσαρμογές.
Επίσης εκπαιδεύει τους γονείς ενημερώνοντάς τους για την επίδοση του παιδιού και εξηγώντας τους πως μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους στο σπίτι και στην κοινότητα, αλλά και τους εκπαιδευτικούς τους για τους τρόπους που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να είναι πιο οργανωμένο και να αποδίδει καλύτερα στη μαθησιακή και κοινωνική απαίτηση.
Ο Εργοθεραπευτής βοηθά να αναπτυχθούν , να διατηρηθούν και να βελτιωθούν οι δεξιότητες του παιδιού.
Η εργοθεραπευτική αξιολόγηση περιλαμβάνει τη συλλογή πληροφοριών με ποικίλα μέσα (π.χ. παρατήρηση, συνέντευξη, ερωτηματολόγια, σταθμισμένα εργαλεία) ώστε να αναγνωρισθούν οι ανάγκες του ατόμου.
Ο εργοθεραπευτής χρησιμοποεί σαν κύριο μέσω το παιχνίδι και μέσα από αυτό εκπαιδεύει δεξιότητες όπως:
κινητικές δεξιότητες, γνωστικές/αντιληπτικές δεξιότητες, ψυχοκινητικές δεξιότητες και δραστηριότητες καθημερινής ζωής.
Η εργοθεραπευτική παρέμβαση βασίζεται στα ευρήματα της αξιολόγησης και είναι εξατομικευμένη. Η παρέμβαση περιλαμβάνει τους τομείς:
- Αυτοφροντίδα (Δραστηριότητες Καθημερινής Ζωής): ντύσιμο, σίτιση, προετοιμασία φαγητού, τουαλέτα, βούρτσισμα δοντιών, προσωπική υγιεινή, ξεκούραση, μετακίνηση στην κοινότητα, προετοιμασία γευμάτων.
- Λεπτή κινητική δεξιότητα: για την επεξεργασία αντικειμένων καθημερινής χρήσης (μολύβι, ψαλίδι, εργαλεία, κουμπώματα, χάντρες, κλπ).
- Αδρή κινητική δεξιότητα: για την κινητική ανεξαρτητοποίηση (βάδιση, στάση σώματος, παιχνίδι, μετατόπιση κλπ).
- Γνωστική-Αντιληπτική δεξιότητα: (οπτικές, ακουστικές, απτικές κλπ) συγκέντρωση-προσοχή, οργάνωση και δεξιότητες επεξεργασίας για την ανάπτυξη της κρίσης, της μνήμης, της γνώσης, της ανάγνωσης, της γραφής.
- Ελεύθερος χρόνος – Ανάπτυξη: του παιχνιδιού και των ενδιαφερόντων.
- Ενίσχυση της συγκέντρωσης της προσοχής.
- Εκπαίδευση – Δόμηση: της σκέψης, αναγνώριση κανόνων και προγράμματος.
- Κοινωνική συμμετοχή: Επικοινωνία και κατάλληλη αλληλεπίδραση με τους άλλους (π.χ.συμμαθητές), κατανόηση κοινωνικών κανόνων/δεξιοτήτων, διαχείριση συμπεριφοράς.
- Αισθητηριακός τομέας: Εκπαίδευση αισθητηριακών δεξιοτήτων όπου εστιάζονται σε τρεις βασικές αισθήσεις (απτική, αιθουσαία, ιδιοδεκτική). Επιτρέπει στα παιδιά να αντιλαμβάνονται, να αποτυπώνουν και να αντιδρούν σε περιβαλλοντολογικά ερεθίσματα.