Όταν ένα παιδί παρουσιάζει «ξαφνικά» δυσκολία στη μαθησιακή του επίδοση, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να διερευνηθεί είναι η συναισθηματική κατάσταση και τα επίπεδα άγχους του παιδιού. Δεν είναι απαραίτητο το παιδί να έχει βιώσει μία πραγματικά δύσκολη κατάσταση (π.χ. ένα διαζύγιο, μία μετακόμιση, ένα πένθος ή ακόμη και τον ερχομό ενός νέου μέλους) για να πιεστεί συναισθηματικά ή να αρχίσει να βιώνει ένα υπόγειο άγχος.

Αρκεί μία πίεση που προέρχεται από υψηλές προσδοκίες των γονέων, η υπερπροστατευτικότητα που δεν αφήνει το παιδί να αναπνεύσει ή ακόμη και ο υπερβολικός κομφορμισμός που μπορεί να έχει επιβληθεί στο παιδί. Ένα παιδί που βιώνει άγχος ή συναισθηματική δυσκολία αδυνατεί να λειτουργήσει γνωστικά.

Είναι λογικό να μην μπορεί να συγκεντρωθεί ή να καταλάβει τις νέες έννοιες που διδάσκεται, γιατί το μυαλό του έχει καταληφθεί από τη συναισθηματική υπερδιέγερση, η οποία θα πρέπει να κατασταλεί προκειμένου να μπορέσει ο εγκέφαλος να επαναλειτουργήσει και το παιδί να χρησιμοποιήσει το δυναμικό του…